. صدای سکوت .
/ دست نوشته ها و شعرهای یوسف سلیمی نمین /
. صدای سکوت .
/ دست نوشته ها و شعرهای یوسف سلیمی نمین /درباره من
/ سکوت را بر هر فریادی ترجیح می دهم /
انسانها در سکوت معنا می شوند / نقطه /
ادامه...
دلبر
آسمان هرجا تو باشی روشن است، این زمین در زیر پایت گُهر است/
سبزه و باغ و چمن، سرمست توست،آبیِ این رود و دریا بهر توست، ماه و مه شرمنده ی رخسار توست/
بلبلان آواز تو سر داده اند، این بهاران واله و رسوای توست /
آید از هر سو، به گوشم این نوا، یک بشر در این دو گیتی زاده شد/
یک نفس شاید، بوی کُفر آید ولی، یک خدایی بر جهان ام زاده شد/
خالق شعرهای من...
/ خالق شعرهای من...
/ ب تو ک رسیده ام! مرگ را باکی نیست /
/ ب تو ک رسیده ام ، عجل را گریزی نیست / در میان ابر هایم، بالی نیازی نیست / همنشین بزرگانم، عروجی نیازی نیست / /فارغ از هر گونه دردم، درمانی نیازی نیست /
/ در کنارت ای طبیبم، هیچ درد بی علاجی نیست /
/ در کنارت بنده ام، حرف من کُفر است! ولی دیگر ،خدایی احتاجی نیست / . /
/ وقت سحر /
باز ب وقت سحر و ، تنگ است دلم/
در دلم هم همه ایست,باز بی تاب است دلم /این همه ظلمت شب را ،ب امید دیدار رخت تاب کنم/
اکنون سحر است،ای دل ارام، تا چاره ی دیدار کنم/
در تماشای رخ ات شام و سحر بی معناست /
این ها همه عذر است، وقت است ک بی داد کنم/
ابر و باد و مه و خورشید ک ب هم می جنبند/
اینها همه جمع اند، ک تو را یاد کنم/
/ ابتدای فصل سرد 93 / یوسف /
/ فرصت /
/ اگر با خودت گفتی یو / اگر از خودت پرسیدی یو /
/ ک یا رب / کی ام من / کجایم / چی ام من // ب دان آن زمان / شدی احسن الخالقین /
/ ب دان ک شدی لایق بندگی /
/ ب دان آن زمان/ خدا حاضر است /
/ ب دان آن زمان/ فرصتی نادر است / . /
/ انتهای خزان 93 / یوسف /
/ وقتی تک تک لحظه های امروزم
از خاطرات دیروزت سرشار بود/
/ وقتی دستهایم...
برای بودنت رو به آسمان بود و دستانت میهمان دست دیگری بود /
وقتی گریستم و وقتی آرام لبخند زدی /
آنوقت بود که صدای خنده ی خدا / بر حماقتم را شنیدم /
پاییز...
بوی پاییز می آید
بوی دلتنگی های بیشتر...
بوی دلسردی
بوی رویاهای ندیده
بوی تو
بوی من
بوی عشق
مستی های پنهان بوی باران
بوی خواستن و نتوانستن
بوی رفتن می آید
بوی رفتن می آمد
بوی ماضی هایی که هیچ وقت حال نشد وهمیشه استمراری بود!
بوی تنهایی....
بعد تو...
بعد تو منم تنها
بعد تو منم غمگین
بعد تو همه غصه
بعد همه فریاد
بعد تو کجا باشم
بعد تو که را خواهم!
گرد گیری
چه گرد و خاکی نشسته بر صدای سکوتم...
دی ماه گذشته!! انگار همین دیروز بود که نوشتم: غربت باران ...
چقدر دلم برای صدای مرحوم شکیبایی. نه نه.مرحوم نه! از همه ی زنده ها زنده تره...
خسرو ی عزیز دلم برای صدات تنگ شده بود . سلاممم... حال همه ی ما خوب است....
حس عجیبی بهم دست داد از خوندن صدای سکوتم تو این چند سال.بعضی هاش خیلی بیگانه شده برام...
و دوباره:
چه کسی صدای سکوتم را می شنود.....
نیستی....
وقتی که نیستی
وقتی که دلهره دارم
وقتی که پشت چراغ ها هدر می روم
وقتی که هپروت می زند به تنهایی
وقتی که زیر دست و پای اقتصاد لِه می شوم، وقتی که مونیتور ،
دانایی ام را دور می زند؛ وقتی که بلندگوها خاطرات را بالا می آورند
نیستی...
وقتی که نیستی ، اینهمه هذیان نازل می شود و اینهمه کاغذ - از سرمایه ی ملی – سیاه...
تو را کجای جمله ها جا بزنم ای نیستی بی نهایت ! کجای این جمله ها؟
خودت بگو ؛ چه کنم؟!!