بعضی ها به شهاب می مانند یا نه ستاره ی دنباله دار! سالها طول می کشد تا بیایند.
خیلی طولانی تر از عمر تو وپدرانت . بعد یکدفعه درست وقتی که انتظارش را نداری
ظاهر می شوند و تو فقط چند دقیقه مهلت داری تا آنها را ببینی . تمام وجودت را بریزی
توی چشمهایت و سیر تماشایشان کنی. با درخششی به یاد ماندنی .....
بعد می روند غیر منتظره درست مثل آمدنشان . تو می مانی و یک آسمان وجای خالی یک
ستاره ی دنباله دار و منتظر می مانی تا ستاره ی بعدی واگر خوش شانس باشی... کسی چه می داند ؟
شاید خورشید طلوع کند
خسته نباشی عالی بود
سلام ... جالب بود
تو آسمون زندگسم ستاره بوده بیشمار
اما همیشگی تویی.......
وبلاگ جالبی داری خسته نباشی
موفق باشی
آشنا میزنه
سلام
قطعا منو نمی شناسید اما من تقریبا شما رو می شناسم تازه تاریخ این به روز رسانیتون یعنی ۱۰ شهریور روز تولد منه . خوب من دوست پریسا هستم از طریق اون با بلاگتون آشنا شدم . وقت کردید سری به ما هم بزنید . پریسا رو که می شناسید ؟
سلام .نمی دونم که چهطور و چگونه احساسی رو که به این متن دارم رو بیان کنم.ولی باور کن که این متن مثل خیلی از متنهای دگرت قلب منو سوزوند و داخل شد.نمی خوام فکر کنی که دارم خودم لوس میکنم.باور کن که با تمام وجود تمام حقیقت رو به زبون آوردم.موفق باشی.
سلام خوبی متن قشنگی بود وقت داشتی بیا پیش من و ویدا فکر کنم از وبلاگ ما خوشت بیاد قربانت ..سهیل
کجاست آن ستاره ی دنبال داری که من را دنبال خود بکشاند!؟
همیشه وقتی انتظار نداری اتفاق می افته
چه جالب که من رو می شناسید ! و جالب تر اینکه من خودم هنوز خودم رو نشناختم . سلام شما رو رسوندم اما انگار خودتون پیش دستی کردید . در هر صورت موفق باشید
کاش می فهمیدم کی میاد
سلام مطلب زیبایی بود . منو تحت تاثیر قرار داد . به من هم سر بزن من از فرهنگ وهنر هرمزگان می نویسم