قربانی... / از دیگری /

از باغ می برند ؛چراغانیت کنند ...

                 تا کاج شبهای زمستانیت کنند ...

پوشانده اند صبح تو را ابرهای تار ...

                با این بهانه که بارانیت کنند ...

یوسف!! به این رها شدن از چاه دل نبند ...

                این بار می برند که زندانیت کنند ...

ای گل گمان نکن به شب جشن می روی ...

               شاید به خاک مرده ای ارزانیت کنند ...

یک نقطه بیش فرق بین رحیم و رجیم نیست ...

                از نقطه ای بترس که شیطانیت کند ...

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست ...

                گاهی بهانه ایست که قربانیت کنند ...