چشمانمان را بر گذر قاصدکها باز کنیم..
که گذر زمان، ساز سفر می زند....
دست به دست هم دهیم
دلهایمان را یکی کنیم
بی هیچ پاداشی ،محبت را حراج کنیم.
باور کنیم....
که همه خاطره ایم..... دیر یا زود همه مسافر قافله ایم
قافله ای که هیچ کس از آن جا نمی ماند..........
سلام
وبلاگ جالبی دارین .
سکوت متن آسانی ست که معمولا اشتباه خوانده می شود ...
شاد و پیروز باشید .
چه واقعیت تلخی که همیشه هم ذهن منو به خودش مشغول می کنه ..راستی حال شما
باهات موافقم .مهم این که راه سفرمون خوب و قشنگ باشه.
امیدوارم که همه با خوبی و خوشی سفر کنیم.
سلام
وبلاگ خوبی داری
سلام
یه سری به منم بزن
mer30 ke weblog ma ro visit kardi mamnoonam azat ba inke nemidoonam ziyad ki hasti ama khoshhal shodam az ashnayi bahat va web log ghashangi dari~
:)
عالی بود
سلام
بازم خوب بود
torshi ziyad nakhori mishe behet omidvar bod