... گریه ی شبانه ...

               

     گریه شبانه ام شده هوای خانه ام

               روزن امید من ، ز بیخ و بن نهفته است

     دل دگر ندارد آشنا ، بهر هوای تازه ای

              تازگی صدای من در این قفس گرفته است

     با تمام زندگی ، گویی تو من بیگانه ام 

        راست است ، نجوای من در چهار دیوار اتاقم مرده است